استفاده از فناوری نجومی برای محافظت از گونه‌های درحال انقراض

0
281

محققان با استفاده از تکنیک‌های نجومی که برای مطالعه روی ستاره‌های دورافتاده به کار گرفته می‌شوند، به مطالعه روی گونه‌های زیستی درحال انقراض پرداختنه‌اند.

 گروهي از دانشمندان درحال ايجاد سيستمي هستند كه مي‌تواند به صورت خودكار حيوانات را با استفاده از دوربيني متصل به يك پهپاد شناسايي كند. اين دوربين مي‌تواند حيوانات را براساس گرمايي كه از بدنشان ساطع مي‌شود شناسايي كند حتي اگر پوشش گياهي ميان جانداران و دوربين قرار گرفته‌باشد.

جزئيات عملكرد اين دوربين جديد در نشست سالانه انجمن نجوم اروپا ارائه شده‌است. ايده استفاده از اين دوربين‌ها توسط سرج ويچ فعال محيط‌زيست دانشگاه ليورپول و استيو لانگ‌مور فيزيك‌اخترشناس دانشگاه ليورپول ارائه شد. به گفته اين دو محقق سيستم از توانايي بهبود دقت نظارت بر گونه‌هاي درحال انقراض و كمك به اين گونه‌ها برخوردار است.

به گفته اين دو محقق دراختيار داشتن داده‌هاي بيشتر و دقيق‌تر درباره آنچه بر سر حيوانات درحال انقراض مي‌آيد مي‌تواند به بنياد تمامي فعاليت‌هاي محافظتي تبديل شود. درحال حاضر تخمين‌هاي انجام شده توسط فعالان زيست‌محيطي به واسطه شمارش فيزيكي انجام مي‌شوند كه از دقت بالايي برخوردار نيست زيرا ممكن است حيوانات در مكان‌هايي حضور داشته‌باشند كه براي شمارشگران غيرقابل دسترس باشد.

همچنين مهاجرت گونه‌ها نيز مي‌تواند در سرشماري حيوانات دردسرساز شود و شمارش براساس نشانه‌هاي حضور جانداران،‌ مثلا شمارش حدسي براساس تعداد لانه جانداران نيز فرايندي بسيار زمان‌بر و پردردسر است. از اين رو محققان دانشگاه استنفورد با كمك گرفتن از فناوري‌هاي نجومي سيستمي براي رديابي حيوانات با كمك دوربين‌هاي مادون سرخ ابداع كردند.

آزمايش اين نسخه اوليه فناوري در باغ‌وحش چستر و پارك سافاري نوزلي نشان داد كه اين سيستم مي‌تواند براساس دماي بدن، حيوانات را سرشماري كند حتي اگر حيوانات زير درختان پنهان شده‌باشند. تنها مشكل اين فناوري دشواري در شناسايي نوع گونه‌ها است به ويژه اگر سرشماري از فاصله بسيار دور انجام شود. از اين رو لانگ‌مور با استفاده از فناوري كه از آن براي شناسايي ابعاد و سن ستاره‌هاي دورافتاده براساس دماي آنها به كار گرفته مي‌شود، سيستم جديد ويچ را تكميل كرد.

براساس گزارش همشهری به نقل از  BBC، نسخه جديد اين سيستم اكنون مي‌تواند با استفاده از داده هاي دمايي نوع گونه‌ها را نيش شناسايي كند زيرا به گفته ويچ هر گونه، ردپاي دمايي منحصر‌به‌فردي دارد و همين الگو مي‌تواند براي شناسايي آنها به كار گرفته شود. اين سيستم همچنين مي‌تواند درباره سلامت جانداران نيز اطلاعاتي در اختيار دانشمندان قرار دهد زيرا درصورتي كه بخشي از بدن جانداري مجروح باشد، درخشان تر از ديگر بخش‌هاي بدن ديده مي‌شود. بدن حيوانات بيمار نيز دماي متفاوتي دارد و برهمين اساس امكان تشخيص سلامت يا بيماري جانداران به وجود مي‌آيد.