سرانجام روز سه شنبه سوم مارس 2015 میلادی، پس از کشمکش های اعضای دو حزب جمهوریخواه و دموکرات ایالات متحده آمریکا، بر سر دعوت نمودن از آقای نتانیاهو نخست وزیر کشور اسرائیل، جهت ایراد سخنرانی در اجلاس مشترک دموکرات ها و جمهوریخواهان در کنگره این کشور، این مهم به انجام رسید؛ و نخست وزیر اسرائیل آقای نتانیاهو، سخنرانی مبسوطی در ارتباط با چند موضوع، که محور اصلی همه این موارد، فعالیت های اتمی جمهوری اسلامی و مذاکرات چندین ساله قدرت های بزرگ جهان، با نمایندگان مذاکره کننده از سوی رژیم آخوندی، و تهدیدهای مداوم سران حکومت اسلامی، علیه کشور اسرائیل بود. سیاستمداران زیادی در باره این سخنرانی اظهار نظر کرده اند؛ دیدگاه های این اشخاص، از پرزیدنت اوباما گرفته تا افراد متفرقه، گاهی انتقادی و زمانی هم تأیید کننده بودند. ولی دیدگاه های مشترک در این رابطه، بیشتر در میان منتقدان آقای نتانیاهو بود تا دوستان ایشان !
اصولا نظر دهندگان معمولی عادت دارند؛ که بر اساس دید شخصی خودشان، و نه از روی واقعیت گرائی و حقیقت بینی، به چنین مسائلی بپردازند. اما صاحبنظران چنین عمل نمی کنند؛ بلکه به استناد مدارک و برهان هائی که دارند؛ در هر مسأله ای نقادی می نمایند. البته جنبه دوپهلوئی که در ماهیت این امر موجود است؛ آدمی را وا می دارد، که به این پرسش توجه عمیق تری داشته باشد. آیا آقای نتانیاهو در آستانه انتخابات در کشورش، با استفاده از امکانات کنگره ایالات متحده، با این سخنرانی برای خودش تبلیغ نموده؛ یا آنکه از ایشان سوء استفاده به عمل آمده، که وجه المصالحه اختلافات برتری جویانه جمهوریخواهان و دموکرات های آمریکائی قرار گرفته است؟!
البته وجه سومی نیز در این ارتباط موجود است. آیا عده ای تلاش می کنند، که تا میانه آمریکا با اسرائیل را، با ایجاد اختلاف بین رئیس جمهوری آمریکا و نخست وزیر اسرائیل، از دوستی به دشمنی تنزل بدهند؟ اگر چنین باشد، از این کار چه نفعی عاید آنها خواهد شد؟ و در صورت تحقق یافتن جدائی فکنی میان آمریکا و اسرائیل، سود و زیان این واقعه نصیب کدامیک از دوستان و دشمنان این دو کشور خواهد گردید؟!
تبلیغات انتخاباتی، آنهم با چنین شیوه ای، خیلی واقعی به نظر نمی رسد. چرا که آقای نتانیاهو، به کمک دوستان میلیارد یهودی شان در ایالات متحده، می تواند از راه های گوناگون دیگری، که هیچگونه شبهه ای ایجاد نکنند به این امر بپردازد. ولی در رابطه با سیاست، هیچ امری را نمی توان رد نمود؛ مگر آنکه عکس آن اثبات گردد!
سوء استفاده احزاب آمریکائی از وی، برای لطمه زدن به حیثیت سیاسی رقیب شان را، نمی توان کاملا و صد در صد مردود دانست. جمهوریخواهان و دموکرات های ایالات متحده آمریکا، معمولا در نزدیکی هر انتخاباتی برای گزینش رئیس جمهور بعدی، از هر روشی که بتوانند استفاده می کنند. مطرح کردن روابط جنسی پرزیدنت کلینتون با یک دختر، یکی از جنجالی ترین ترفندهای جمهوریخواهان، جهت ایجاد برتری برای خودشان در صحنه سیاست کشورشان بود. چنانچه شاهد بودیم، جورج بوش پسر، بعد از برملا شدن این رسوائی بزرگ توانست به ریاست جمهوری آمریکا برگزیده بشود. تقریبا همواره انتخابات ریاست جمهوری در آمریکا چنین بوده، که یک دوره جمهوریخواهان، و دوره بعد هم دموکرات ها به پیروزی دست می یابند. مگر آنکه زور تبلیغاتی حزب حاکم بر آن دیگری فائق گشته باشد؛ و رئیس جمهور منتخب حزب مورد نظر، بتواند برای دوره بعدی نیز در جایگاه خویش ابقاء گردد!
در مورد وجه سوم نتیجه سخنرانی آقای نتانیاهو در کنگره آمریکا، که تبانی های دشمنان این دو کشور، برای ایجاد اختلاف میان آنهاست؛ با آنکه نمی توان کاملا این را رد کرد؛ اما به طور کامل هم نمی توان آن را پذیرفت. چون دوستی میان این دو کشور، از آغاز تشکیل شدن مملکت اسرائیل و به رسمیت شناخته شدن آن شکل گرفته است. و این موضوع هیچ ارتباطی میان سران دو سرزمین ندارد. ممکن است این دیدگاه، در اثر برخی از سخنان آقای اوباما و آقای نتانیاهو به وجود آمده باشد. اما با پذیرفته شدن این نظریه، یک اصل بسیار مهم جامعه شناسی، که خدشه دار شدن ” اصالت جامعه بر فرد ” ، در کشورهائی است که با روش سیستم ” دموکراسی ” اداره می شوند خواهد بود. یعنی نمی توان دو ملت کشورهای آمریکا و اسرائیل را نادیده گرفت؛ و چند جمله متضاد این دو شخصیت سیاسی نسبت به همدیگر را ملاک قرار داد!
بنابراین توجه به یک نکته سخن اصلی را بیان خواهد نمود. باید دید که با بروز اختلاف میان آمریکا و اسرائیل، چه ممالکی به چه سودهائی دست خواهند یافت؟ بعید به نظر می رسد، که این دو شخصیت برتر سیاسی در اسرائیل و آمریکا، آنقدر کوته فکر باشند؛ که منافع شخصی خودشان را بر سود ملت و کشورشان ترجیح بدهند. آنچه که می تواند ذهن آدمی را در این خصوص، فقط بر روی این دو نفر متمرکز و معطوف نماید؛ هموطنان مخالف خودشان در بروز این ماجرا می باشند. آنهائی که در آمریکا از سیاست های آقای اوباما ناراضی هستند؛ و کسانی که در اسرائیل، از عملکردهای آقای نتانیاهو ناخشنود می باشند؛ برای زیر سؤآل بردن آنها در صدد اند، که دوستی دوستی پوست این آقایان را بکنند و بدنام شان کنند!
اثبات شدن این دیدگاه مشکل نیست؛ توجه به نظریاتی که بزرگان دنیای سیاست در آمریکا و اسرائیل، پس از سخنرانی آقای نتانیاهو در اجلاس مورد نظر، و ابراز عقیده آقای اوباما که پس از سخنرانی آقای نتانیاهو در این رابطه اظهار کرده اند؛ جای هیچ تردیدی را در این باره باقی نمی گذارد!
محترم مومنی
