پیام ولی، شهروند بهایی ایرانی گفت که فرزندش ادیب ولی، دانش آموز ۱۵ ساله مدرسه تیزهوشان سلام البرز به دلیل اعتقاد به آئین بهائی از این مدرسه اخراج شده است.
آقای ولی گفت که در حالی فرزندش را از این مدرسه اخراج کرده اند که سه سال جزو دانش آموزان ممتاز این مدرسه بوده و در مسابقات بین المللی علمی و پژوهشی رباتیک در دوره های دبستان و راهنمایی مقام کسب کرده است.
شهروندان بهایی در ایران از تحصیل در دانشگاه ها براساس مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی محروم هستند. در بند سوم مصوبه این شورا که در اسفند ماه ۱۳۶۹ تصویب و به تایید علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی رسیده، آمده است: “در دانشگاهها چه در ورود و چه در حین تحصیل چنانچه احراز شد بهایی‌اند از دانشگاه محروم شوند.” بخشنامه ای که خلاف قانون اساسی جمهوری اسلامی است اما با اعمال ان هزاران جوان بهایی از تحصیل در دانشگاهها محروم هستند.
تاکنون اما هیچ دستورالعمل و بخشنامه و قانونی برای محرومیت از تحصیل دانش آموزان بهایی در مقاطع تحصیلی دبستان، راهنمایی و دبیرستان وجود ندارد. محسن حاجی میرزایی، وزیر آموزش و پرورش دولت حسن روحانی ۲۰ شهریور ۹۸ اعلام کرده بود که “اگر دانش آموزان اظهار کنند که پیروان ادیان دیگری بجز ادیان رسمی کشور هستند و این اقدام آنها به نوعی تبلیغ محسوب شود، تحصیل آنها در مدارس ممنوع است.”
ادعای محسن حاجی میرزایی در حالی است که براساس قانون اساسی جمهوری اسلامی، آموزش و پرورش حق همگانی برای همه شهروندان تعریف شده و هیچ استثنایی وجود ندارد. براساس اصل ۳۰ قانون اساسی “دولت موظف است وسایل آموزش و پرورش رایگان را برای همه ملت تا پایان دوره متوسطه فراهم سازد و وسایل و تحصیلات عالی را تا سر حد خودکفایی کشور به طور رایگان گسترش دهد.”
پیام ولی، شهروند بهایی گفت: “مدرسه سلام البرز یکی از مجموعه مدارس تیزهوشان سلام است که در سطح ایران دهها شعبه دارد. ادیب را بعد از اتمام دوره دبستان، در این مدرسه ثبت نام کردیم و هیچ فرمی به ما ندادند که سوال از دین بکنند و در این سه سال که ادیب در این مدرسه درس می خواند بسیار از طرف مدیر و کادر آموزشی و معلم ها مورد تشویق قرار می گرفت و حتی من وقتی ادیب کلاس هشتم و نهم بود از طرف اولیای مدرسه به عنوان عضو انجمن اولیا و مربیان انتخاب شدم و سال هشتم به عنوان ریاست انجمن، بالاترین رای را آوردم. تا اینکه سال نهم تمام شد و پرونده ادیب را برای ثبت نام فرستادند طبقه سوم ساختمان سلام که پایه دوم دبیرستان است و کادر این بخش و مدیریت این قسمت با کادر و مدیریت قسمت قبلی فرق می کند. هفته پیش برای ثبت نام رفتیم و خیلی خوشحال بودند که ادیب باز دارد ثبت نام می کند. ادیب در این سه سال شاگرد ممتاز بود و در آزمون های خرداد امسال معدلش ۲۰ شد و معدل کلش هم ۱۹ و هشتاد دو صدم شد که رتبه اول را بین ۶۳ بچه تیزهوش به دست آورد. انضباطش هم ۲۰ بود و در مسابقات بین المللی علمی و پژوهشی رباتیک در دوره های دبستان و راهنمایی مقام کسب کرده.”
پدر ادیب ولی از سوال درباره دین و مذهب در ثبت نام فرزندش در مدرسه سلام البرز خبر داد گفت: “مسئول دفتر ثبت نام فرم هایی داد که پر کردیم و یک فرم هم داد که اطلاعات شخصی بود و سوال شده بود که دین و مذهب چی است. با ادیب مشورت کردیم و نمی توانستیم دروغ بنویسیم. نوشتیم بهایی. مسئول دفتر ثبت نام تا برگه را دید تعجب کرد و گفت مسئول پایه دهم خبر دارد که شما بهایی هستید؟ گفتم ایشان از ما سوال نکردند. گفت چرا نوشتید بهایی؟ گفتم شما چرا سوال کردید؟ این سوال کردن شما نقض قانون اساسی است و شما دارید تفتیش عقاید می کنید. توقع نداشته باشید در پاسخ به سوال شما دروغ بگوییم. گفت ما باید این مساله را بفرستیم تهران، مدیریت کل مجموعه مدارس سلام و نتیجه را به شما اعلام بکنیم. روز چهارشنبه از طرف همین مدرسه تماس گرفتند و گفتند پسر شما نمی تواند در این مدرسه ادامه تحصیل بدهد.”
پیام ولی گفت: “مدرسه کاملا سلیقه ای عمل کرده و فقط به خاطر اینکه در پاسخ سوال شان نوشته شد بهایی، ادیب را از تحصیل در این مدرسه محروم کرده اما من امیدوارم که هیات مدیره این مجموعه مدارس سلام در این تصمیم تبعیض آمیز تجدیدنظر بکنند. باز هم تاکید می کنم که دوره اول این مدرسه سال هفتم و هشتم و نهم، مدیریت و کادر مدرسه و معلم ها ادیب را دوست داشتند و از جهت آموزشی خیلی خوب بود اما متاسفانه پایه دوم این مجموعه فقط به خاطر اینکه در پاسخ سوال نوشته شد بهایی اخراج کردند. در چند روز آینده اگر اقدامی نکنند مجبور هستیم که از مراجع قانونی احقاق حق بکنیم.”
مغازه عینک سازی و کسب و کار پیام ولی به دلیل بهایی بودن در سال ۱۳۸۷ پلمپ شده است. او در مصاحبه با کمپین گفت: “دو ماه پیش پیش دادستان جدید نظرآباد کرج رفتیم و درخواست دادیم مغازه را باز کنند ایشان هم گفت به دلیل بهایی بودن نمی شود. من دوازده سال در همه مراجع قانونی، احقاق حق کرده ام و دیگر ناامید شده ام. تمام مراجع از مجلس و دولت و قوه قضائیه، همه جا رفته ام و هیچ پاسخی متاسفانه ندادند.”
خبرنامه ملی ایرانیان به نقل از کمپین حقوق بشر در ایران؛ آقای ولی گفت: “یک بخشنامه ای در سال ۸۶ از فرماندهی کل نیروی انتظامی به پلیس امنیت و اماکن ابلاغ شد که در متن این بخشنامه نوشته شده بهایی ها نباید شغل های پردرآمد داشته باشند و نباید در جاهای خوب خیابان که شلوغ است مغازه داشته باشند و نباید در یک پاساژی چند بهایی باشد در یک صنفی نباید تعدادشان زیاد باشد. اصل قضیه این است که بهایی ها نباید یک زندگی مرفهی داشته باشند باید یک زندگی خیلی معمولی در حد کارگری و بخور نمیری داشته باشند و نباید در هیچ عرصه ای رشد کنند. از دید اینها عینک سازی یک صنف پردرآمد است آمدند پلمپ کردند و این در واقع یک فشار اقتصادی و یک آپارتاید اقتصادی است.”
