تپه دشت یکی از تپه‌های اقماری قرار گرفته در فاصله ۳ کیلومتری شهر سوخته در استان سیستان و بلوچستان است که کاوش‌های انجام شده در آن نشان از وجود کارگاه‌های سفالگری از حدود ۵ هزار سال پیش تا دوره صفویه را دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد که در این تپه همانند یک شهرک صنعتی در کنار شهر سوخته به تولید سفال مورد نیاز در این شهر می‌پرداخته‌اند.
ایلنا گزارش کرد؛ تاکنون ۳ فصل کاوش در این منطقه صورت گرفته و منجر به کشف آثاری همچون پارچه، پیکره یک زن باردار، ظروف سفالی و… شده است، آخرین فصل این کاوش‌ها نیز با سرپرستی مهدی مرتضوی و با حمایت دانشگاه سیستان و بلوچستان در پاییز سال ۹۴ به کشف آثاری همچون ابزارهای سنگی، پیکرک‌های خام گاو سیستانی، پیکرک یک مرد،۴خمره، ۳ محل ذخیره آذوقه، مهرهای برنزی، ظرف خام، ظروف سفالی انجامیده است.
اما علاوه بر کاوش در این منطقه کوره پخت سفال نیز برپا شده است تا هیات کاوش بتوانند آنچه را که مردم این تپه در گذشته به عنوان سفالگری انجام می‌دادند، باز سازی کنند.
مهدی مرتضوی در این باره می‌گوید: تمرکز ما در این فصل کاوش بر روی بررسی ویژگی‌های صنعت سفالگری در منطقه سیستان است، زیرا معتقدیم این تپه که در نزدیکی شهر سوخته قرار دارد، محلی برای تولید ظروف سفالی برای این شهر بوده است و از آنجاکه سفال این تپه ویژگی خاص خود را دارد، می‌توانند به عنوان یک برند سفال دوباره در کشور مطرح شود.
وی یکی از اهداف گروه کاوش را شناسایی ویژگی‌های سفال این منطقه، احیا و بازگرداندن این نوع سفال به مردم منطقه می‌داند تا از این طریق این سنت را دوباره در این ناحیه زنده کند و علاوه بر آن با ایجاد پارک گردشگری در تپه دشت به جذب گردشگر در این منطقه بپردازد و به ایجاد توسعه پایدار در منطقه کمک کند.
مرتضوی توضیح می‌دهد: وجود عواملی همچون خاک و آب، کود حیوانی و باد تأثیر بسزایی در شکل‌گیری کوره‌های سفالگری در این محوطه باستانی داشته است، زیرا کوره‌های سفالگری باید در معرض باد قرار بگیرند تا ویژگی حرارتی بالا و تداوم آن را داشته باشند و تمامی کوره‌های سفالگری این منطقه در معرض باد ساخته شده‌اند.
همچنین بقایای کودهای حیوانی پیدا شده در این منطقه نشان می‌دهد که برای تولید انرژی در کوره‌های یاد شده از این کود‌ها استفاده شده است.
