برخی از رسانه ها و تحلیلگران مسائل سیاسی، به افراد تروریست و جانی دولت اسلامی عراق و شام = داعش، با استفاده از عبارت ” پیکارجویان” داعش نام می برند؛ پیکارجو را می توان در مورد کسانی به کار برد، که در جهت رساندن خودشان به یک هدف مثبت، با دشمنانی می جنگند؛ که از رسیدن ایشان به آن هدف ممانعت به عمل می آورند. حال آنکه داعشی ها، هدف شان، به هیچوجه مثبت نیست؛ و با کشتار بی گناهان، تصاحب بخش هائی از ممالک دیگران، برای تشکیل دادن خلافت عصر حجری اسلامی، دست به این وحشیگری ها می زنند. اینها به هیچوجه ” پیکارجو ” نیستند؛ بلکه مهاجمان ستیزه جو، و خود شیفتگان دینمداری هستند؛ که به دگماتیسم مذهبی گرفتار شده اند!
به هر حال، با هر اسمی که از آنها نام برده شود؛ خواندن و دیدن و شنیدن و نوشتن نام این ددمنشان، جز جلوه های موحش توحش و خونخواری و زیاده طلبی آنها، هیچ مفهوم دیگری را به ذهن آدمی تداعی نخواهند نمود!
دومین اشتباهی که توسط بسیاری از مردم، در مورد این افراد بری از آثار انسانیت صورت می گیرد؛ افرادی که من از گروه نامیدن آنها خودداری می کنم؛ استفاده کردن از اسم بی مسمائی است؛ که این مزدوران اهریمن، با نهادن این نام بر خودشان،
” گروه داعش ” که مخفف همان چهار واژه < دولت، اسلامی، عراق، شام > می باشد؛ قصد دارند که با به کار بردن این کلمه کوچک و کوتاه، تلفظ و کاربرد آن را برای همه آسان باشد؛ با چنین حیله ای بر آنند که همواره از ایشان نام برده شود؛ و پیوسته بر سر زبانهای دیگران باشند؛ این سیاست را از آن باب اندیشیده اند؛ که راحت تلفظ شدن و به خاطر ماندن اش، موجب شود که هیچکس خشونت های دیوآسای آنها را از یاد نبرد. با این روش مایل اند که بیش از سایر تروریست های نامی دنیا، بر سر زبانها باشند؛ تا رعب و وحشت ناشی از شنیده شدن این نام منحوس، از مردم دور نگردد!
اینها با کنش هائی که تا کنون از خود بروز داده اند؛ به خوبی مقصود شوم شان را بیان می کنند. چرا؟ چون با اینکه هنوز نه به بار است و نه به دار، خود را دولت می نامند. فرض محال، به طور مثال اگر از همه مناطقی که تا حالا با این شیوه های آکنده از سبوعیت به تصرف خودشان در آورده اند؛ یک کشور مستقل هم پدید بیاورند. تا وقتی که دیگر ممالک گیتی، حکومت کشوری را به رسمیت نشناسند؛ این کشور و این خلافت زورکی هیچ اعتباری نخواهد داشت؛ و مجوزی برای کاربرد دولت به آنها داده نخواهد شد!
نکته ای که بیش از دیگر نکات در باره اینها پرسش برانگیز است؛ حضور همزمان تعداد زیادی از ایشان، در مناطقی با فاصله بسیار از یکدیگر می باشد. این شورشیان مهاجم، روز یکشنبه 24 اوت سال جاری، با تهاجم به یک پایگاه هوائی مهم در شمال سوریه، آن را از دست ارتش این کشور خارج کرده اند. به گفته دیده بان حقوق بشر سوریه، داعشی ها این پایگاه را نیز با خونریزی فراوان به تصرف خودشان در آورده اند. چون در پی این حمله به پایگاه هوائی ارتش سوریه که ” الطبقه ” نام دارد؛ و در نزدیکی شهر ” رقه ” است؛ طی چند روز متوالی مورد هجوم قرار داده اند؛ تا سرانجام پس از کشته شدن بیش از پانصد تن از هر دو سوی مخاصمه، الطبقه را نیز به دست آورده اند. در این عملیات، و از میان این تعداد از کشته شدگان، 346 تن از داعشی ها، و بیش از 170 تن از نیروهای ارتش سوریه بوده اند!!
به آسانی نباید از کنار دو رقم ( 346 و 170) گذر کرد و به آن توجه ننمود. زیرا این دو عدد سه رقمی نشان می دهند؛ که تعداد افراد شورشیان دو برابر ساکنان و کارمندان این پایگاه هوائی بوده است. و این بدان معناست، که عده این مزدوران خون آشام، بسیار فراتر و بیشتر از آنی است که بتوان تخمین زد. رویداد تصرف الطبقه، با چنین کمیت زیادی، که البته از لحاظ کیفیت نیز کارآموخته تر به نظر می رسند؛ در شرایطی به وجود آمده، که تعداد زیاد دیگری از ایشان، در عراق مشغول ریختن خون دیگر بی گناهان بوده اند!
بنابراین، آنها هرگز نه فقط یک گروه بوده و نیستند؛ بلکه نمایندگان وحشت اثر، و پیش قراولان جنایتکار اربابان خویش، که دو سه کشور کم قدرت ولی پولدار می باشند هستند؛ که همه این امکانات مادی، و سلاح های جنگی را، در دسترس آنها قرار می دهند. کشورهائی که با فریب دادن این افراد، و با به کار گرفتن سرمایه های پولی زیادی از دارائی خویش، که در اختیار این وحشیان تبهکار میگذارند؛ چون در نظر دارند، که با پیشروی های بیشتر داعش در سوریه و عراق، و پس از پیروزی های احتمالی بیشتر آنها در دیگر نقاط این دو کشور، در تصرف نمودن بخش های وسیع تری از دو سرزمین سوریه و عراق، با رعب و وحشتی که از وحشیگری های نوکران خود در دل مردمان جهان، بخصوص کشورهای منطقه پدید می آورند؛ چه بسا به کشورهای همجوار سوریه و عراق نیز حمله ور بشوند؛ و با گسترش دادن خلافت دولت اسلامی خودشان، اسمی جدید با به کار بردن نامهای دو سه کشور مورد نظر بر روی خود بگذارند. نامی جدید که متشکل از اسامی کشورهای متحدی باشد؛ که در شکل دادن به داعش، و هزینه های زیادی که در این رابطه متحمل می شوند؛ آرمان هزار و چهارصد ساله دین اهریمنی شان را تحقق ببخشند. تا از این پس، خلافت تازه تأسیس شده مسلمین در منطقه خاورمیانه، پر قدرت ترین کشور اسلامی را در دنیا داشته باشد. خلافتی که تشکیل شدن آن از صدر اسلام تا کنون، از آرزوهای بزرگ مسلمانان بوده و هست. چه دیگران را خوش بیاید، و چه نه؟!
محترم مومنی
