ماجرای اتهام احمدی نژاد علیه حداد عادل به دلیل بوسیدن دست شهبانو فرح پیش از انقلاب، مرز های اینترنتی ، مجازی، فتو شاپ،جعل، تزویر و وقاحت را رد کرد.
چند وقت است محمود احمدی نژاد،کمی زبان انگلیسی یاد گرفته و مرتباً به هر کسی پیام انگلیسی می‌فرستند، از جو بایدن رئیس جمهور آمریک گرفته تا ولادیمیر پوتین رهبر روسیه، همه را مفتخر به پیامش کرد، گویا آفتابه دار مسجد شاه یا مسجد امام خمینی کنونی از قلم افتاده است.
از قدیم گفته اند؛ میمون هر چه زشت‌تر است، بازی اش بیشتر است، و احمدی نژاد قصد دارد این ضرب المثل را به اثبات برساند.متاسفانه برخی از ایرانیان حد و مرز وقاحت را زیر پا گذاشته اند.
همه این وقاحت ها برای این است که احمدی نژاد بگوید که هنوز نفس می‌کشد و در رژیم اسلامی نقش دارد ، همان رژیمی که صلاحیت او را برای انتخابات مورد تاًیید قرار نداد و مانند یک جذامی سیاسی ! با او رفتار کرد.
رژیمی که فقط به این کوتوله سیاسی ! فاسد و دزد، اجازه داده است که به نقش کمیک خود در صورت لازم و در زمان دشواری هایی که رژیم را گرفتار می‌کند ادامه دهد.
اما در این میان معلوم نیست چه کسی معتاد سرشناس رژیم؛ حداد عادل را علیه احمدی نژاد کیش کرد تا پاچه این وقیح را گاز بگیرد. معتاد سرشناس رژیم اسلامی ، دختری دارد که می‌توان گفت؛ امام بانوی ! آینده پسر رهبر جمهوری اسلامی است، و به نظر می‌رسد دست ناقص رهبر پشت این ماجرا باشد.
حداد عادل گفته بود : حضور احمدی‌نژاد در انتخابات پیش رو مطرح نیست و احمدی نژاد هم در واکنش، سوابق حداد عادل را زیر سؤال برده و گفته که او تغییر چهره داده است و تهدید کرده بود که عکسی از دست بوسی حداد عادل رو کند و او را افشا کند.
حدادعادل در یادداشتی ضمن پاسخ به برخی از اظهارات احمدی‌نژاد تاکید کرد که حق شکایت از وی را برای خود محفوظ می دارد .
اما در باره اتهام بوسیدن دست شهبانو فرح توسط حداد عادل ، باید برگردیم به سال‌های اوائل دهه پنجاه ، پیش از انقلاب اسلامی در ایران.
نام اصلی غلامعلی حداد عادل «غلامعلی مشهدی محمدعلی حداد» است در بیوگرافی وی نوشته‌اند که پدر بزرگ وی عباس، در زمان ناصر الدین شاه قاجار، تعمیر کار ماشین دودی بین تهران و شاه عبدالعظیم بوده است. غلامعلی از بچه های پایین شهر تهران و دقیقاً بچه «پای خط» است.
چند سال پیش از انقلاب در سال 1353 خورشیدی حداد عادل، مورد توجه سید حسین نصر واقع و در دفتر او بکار گمارده شد. سید حسین نصرفرزند سید ولی‌الله نصر و نبیره شیخ فضل‌الله نوری، آخوند ضد مشروطه است ، بنابراین نسبتی با نورالدین کیانوری دبیر کل حزب توده ایران دارد که وی نوه پسری شیخ فضل الله نوری بود.
از سویی گفته می‌شود خانم خدیجه ثقفی همسر آیت الله خمینی از تبار «حاج ملاهادی نوری» تاجر مازندرانی است و با شیخ فضل الله نسبت فامیلی و همشهری دارد.
درباره نصر گفته می‌شود که او یک فیلسوف اسلامی ایرانی است و در سال ۱۳۵۳ انجمن شاهنشاهی فلسفه (مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران) را بنیاد گذاشت و به دفتر شهبانو نزدیک شد.
اما کسانی که حداد عادل را پیش از انقلاب اسلامی در ایران می شناسند، می‌گویند وی در آن زمان نامه رسان، نامه‌های شرفعرضی بود. لازم است در این مورد توضیح بدهم.
در زمان شاه هر وزارتخانه یا نهاد دولتی و مهم یک شخص مورد اعتماد و سواد دار در سطح لیسانس و گاه فوق لیسانس داشت که مسئولیت پیک مطمئن و مورد اعتماد را انجام می داد. این شخص وظیفه حمل و رساندن نامه ها، پرونده ها و گزارش‌های مهم و طبقه بندی شده که به نامه‌های شرفعرضی معروف بود را به عهده داشت.
وظیفه این شخص این بود که نامه‌ها را که معمولاً لاک و مهر شده بودند در کیف مخصوصی به دربار شاهنشاهی ؛ دفتر مخصوص شهبانو، دفاتر وزراء و رؤسای مجلسین و در صورت لزوم به دفاتر فرماندهان بلند پایه نیرو های مسلح برساند و از مسئولین دفاتر مربوطه رسید دریافت کند.
در انجمن شاهنشاهی فلسفه (مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران) که مدیریت آن با سید حسن نصر بود، بیشتر مکاتبات این انجمن با دفتر مخصوص شهبانو صورت می‌گرفت و غلامعلی حداد عادل نامه رسان یا پیک مخصوص بود.
به همین دلیل نامه‌های شرفعرضی را به مقاصد می رساند. البته اشتباه نشود ، این نامه‌ها به دفاتر مقامات و به مسئولین دفتر مقامات می‌رسید و الزاماً قرار نبود که حداد عادل با خود مقامات روبرو شود. او فقط نامه رسان بود و امکان اینکه بتواند دست شهبانو را ببوسد به دلیل پروتکل های درباری و امنیتی بسیار کم بود.
در ضمن بر اساس پروتکل های تشریفات کسی نمی‌توانست برود و دست خود را برای دست دادن با شهبانو دراز کند و به این اندازه به ملکه ایران نزدیک شود و دست او را ببوسد . باز بر اساس پروتکل های آداب معاشرت اروپا ، این خانم‌ها هستند که برای دست دادن پیشقدم می‌شوند، چه رسد که ملکه یک کشور باشند.
البته اگر پروتکل های دربار و مسائل امنیتی نبود بی‌شک حداد عادل مانند تعداد بیشمار دیگر، با افتخار دست شهبانو را می بوسید. این را بدانیم که امکان ملاقات شهبانو با نامه رسان و بوسیدن دست او توسط نامه رسان، بسیار کم بود و اصولاً این قشر زحمت کش و کارگر جامعه ایران جایی در مناسبات درباری نداشتند.
اما در نهایت ماجرای دستبوسی شهبانو از سوی حداد عادل منجر به انتشار یک عکس جعلی شد که سر حداد عادل را بجای سر غلامرضا نیک پی شهردار اسبق تهران گذاشته‌اند که در حال بوسیدن دست شهبانو می باشد.
عکس اصلی در یک مراسم رسمی گرفته شده بود که در آن عکس در صف؛ دکترمنوچهر شاهقلی وزیر اسبق بهداری دوران شاه ، خانم فرخ رو پارسا وزیر اسبق آموزش و پرورش و غلامرضا نیک پی شهرداراسبق تهران دیده می شوند. نیک پی و خانم پارسا در آغاز انقلاب توسط رژیم اعدام شدند.
25 فوریه 2021
