این سلسله نوشتار، اسنادی ست که طی بیست و اندی سال توسط همراهان، همگامان و هم‌اندیشان درونمرزی بدست خبرنامه ملی ایرانیان رسیده است. اسناد حاکی از آنست که نیروهای جمهوری اسلامی سال‌هاست در قالب تاجر، مهاجر، پناهنده و … نفوذ گسترده‌ای در کشورهای اروپایی و بویژه آلمان پیدا نموده و تاکنون هیچ برخورد جدی با آنها صورت نگرفته است.
سخن ایسنت یاران!
این کوچه پس کوچه‌ها را خوب می‌شناسیم و این درس‌ها را به سادگی نیاموخته ایم! بیش از ۲۵ سال تهیه برنامه رادیوئی، روزنامه‌نگاری و قلم فرسائی و در سایه سیاستمداران حشر و نشر داشتن اگر همین قدر تجریه به آدمی ندهد پس چه دارد و چه می‌تواند داشته باشد!؟
می‌پرسید چرا اینقدر کشور میزبان را مورد مهر قرار می‌دهیم! در واقع ما نیستیم که اینها را کنار هم گذاشته‌ایم! با در اختيار داشتن این اسناد، واقعیت چنین نمایان می‌شود که در اصل این خود آنها هستند که به میل یا بدستور و اقتضاء کنار هم جا خوش کرده‌اند و اگر ایرادی هست بر آنهاست! میزبانان می‌پرسند چرا این اسناد منتشر می شود!؟ جالب اینکه نمی‌گویند این اسناد چگونه به دست دولتمردان جمهوری اسلامی رسیده است! چه شخص، اشخاص یا نهادهایی عروسک گردان واقعی بوده‌اند!ا؟ پس اگر ایرادی هست بر آنهاست که با هم لاس خشکه سیاسی می‌زنند و نه بر ما که نشستن و ماچ و بوسه عاشقانه آنها را می‌بینیم..
به بخش دیگری از فعالیت جمهوری اسلامی در خارج و بویژه آلمان در زیر اشاره می‌کنیم:
- از نظر ساختاری این تیم‌ها جزو هیج سازمانی نیستند و بعضی‌ها مایحتاجشان، یعنی پول نقد، ساختمان و شرکت و .. را از شورای عملیات دریافت می کنند که هنگام لزوم دستور برای عملیات را هم می‌دهد.
- گاهاً تیم‌ها “پست مرده” را مشخص می‌کنند که باید وسائل مورد نیاز به آنجا فرستاده شود. این نوع ” پست مرده” می‌تواند یک گاراژ، انبار یا یک وسیله نقلیه باشد! هدف از استفاده چنین تدبیری این است که اعضای تیم و ” آورنده وسائل” مجبور نباشند با یکدیگر تماس بگیرند.
- اعضای تیم از نمایان شدن در انظار عمومی برای تهیۀ وسائل و محل سکونت اجتناب می‌کنند. آنها نه در هتل‌ها بلکه در محل‌هایی که در اختیار آنها گذارده می‌شود زندگی می‌کنند. مسئول یا مسئولان اینکار معمولا در هرجا ایستگاه اطلاعاتی آن کشور می باشند.
- ایستگاه‌های اطلاعاتی در آلمان سرکنسولگریهای جمهوری اسلامی در هامبورگ یا فرانکفورت بوده‌اند (چون واقعه میکونوس که مسئول ایستگاه، سرکنسولگری فرانکفورت بوده است.)
- مسئول امور سیاست خارجی تا پیش از رسیدن خامنه‌ای به رهبری نظام، ضرورتاً وزیر امورخارجه نبود ولی پس از روی کار آمدن خامنه‌ای همان وزیر امور خارجه مسئولیت را برعهده گرفت! (نمونه‌های بسیاری در اختیار داریم که در این پست یکی از آنها را منتشر می‌نمائیم.)
- رفتار جمهوری اسلامی با گروه‌ها، افراد با نفوذ و اپوزیسیون، نشانگر اینست که نه تنها فعالیت چنین گروه‌هایی را هموراه ممنوع می‌سازد بلکه نمایندگان فعال و صاحب نفوذ آنها را در خارج کشور تعقیب می‌کنند. همانگونه که فلاحیان در ۳۰ اوت ۱۹۹۲ این نکته را واضح اعلام نمود! وی در قسمتی از گفتار خود بیان کرد: ” ما دارای یک بخش امنیتی می‌باشیم که علیه گروهک‌های ضد انقلابی فعالیت می‌کنند.. ما موفق شده‌ایم در ارگان‌های مرکزی این گروهک‌ها رسوخ کنیم و اکثر اعضایشان را دستگیر نمائیم…ما آنها را تعقیب می‌کنیم و در خارج از کشور مداماً تحت نظرشان داریم. ما موفق شده‌ایم که بسیاری از این گروهک‌ها در خارج کشور … ضربه بزنیم.
پس نابود کردن نیروهای اپوزیسیون توسط جمهوری اسلامی در خارج کشور تازگی نداشته و در نوشتار بعدی به مواردی که این امر را مستند می‌کنند، اشاره خواهیم داشت. با ما همراه باشید
منابع مورد استفاده در این نوشتار:
هفته نامه نیمروز، چاپ لندن، شماره 413
هفته نامه کیهان لندن، چاپ لندن، شماره 586
انقاب اسلامی در هجرت، شماره های 292، 319 و 413
نشریه کار، اکثریت، شماره 44
