دکتر کاوه احمدی علی آبادی
عضو هئیت علمی دانشگاه آبردین با رتبه پروفسوری
عضو جامعه شناسان بدون مرز(ssf)
متاسفانه هر روز که می گذرد رفتارهای غیرمسئولانه و فرصت طلبانه ترکیه بیشتر عیان می شود. گویی که تصمیم سازان و مقامات ترک اساساً رفتارهای غلط و تهاجمی و توسعه طلبانه خود را نه تنها نمی خواهند تغییر دهند، بلکه اصرار دارند تا با اندکی رفتارهای نمادین و کارهای نمایشی، سرپوشی بر شیطنت هایشان بگذارند و کشورهای دیگر را با دودوزه بازی احمق فرض کنند.
اینک که برای سیاست های جاه طلبانه شان پول کم آورده اند، یاد برادران عرب شان افتاده اند، بدون کوچکترین تغییر رفتار معناداری! به حمایت از اسلامگرایان افراطی و تروریستی ادامه می دهند، در کار کشورهای منطقه دخالت می کنند، بخش هایی از سوریه و عراق را اشغال کرده اند و اصرار دارند که آنجا را ترک نمی کنند، مردم آن مناطق را آواره کرده اند و برای فراری دادن داعش از زندان، در شمال سوریه نقشه کشیدند (که شکست خوردند)، بر آتش اختلافات آذرباییجان و ارمنستان می دمند، هم روسیه و هم ناتو را به بازی گرفتند و حتی از کشورهای غربی و ناتو باجگیری می کنند. راستی، تا یادم نرفته زحمت کشیده اند و چند دفتر اخوانی ها را در آنکارا و استانبول بسته اند و در حقیقت تابلوهایشان را عوض کرده اند! حالا توقع دارند کرور سرمایه کشورهای متمول اعراب را بابت این رفتارها به جیب هم بزنند! فراموش نکردیم که آنان بابت اندک شواهدی که در دست داشتند، چه علم شنگه ای راه انداختند و تمام دول غربی را علیه عربستان بسیج کردند.
این ها تازه آغاز سیاست های ویرانگر ترکیه است و پروژه های سدسازی که در دست دارند، کشورهای عراق و سوریه را دچار بحران آبی عظیمی خواهد کرد و از آب می خواهند به مثابه سلاح علیه کشورهای منطقه استفاده کنند و از کشورهای عربی باجگیری کنند. کشورهای عربی بدانند که آنان برای ترک ها از ناتو مهم تر نیستند که از آنان نیز برای عضویت های جدید باجگیری می کنند. اتفاقاً اینک زمانی است که گذر پوست به دباغ خانه افتاده و بابت بحران اقتصادی به شدت نیازمند کمک های مالی کشورهای ثرتمند عرب هستند. پاسخ باید به اینان روشن و صریح باشد: تا زمانی که خاک کشورهای عراق و سوریه را در اشغال داشته و ترک نکردید، فکر هر نوع گشایش سیاسی و کمک مالی را فراموش کنید. “ما صلح طلب هستیم، اما احمق نیستیم”. با چند کار نمایشی نیز فریب نمی خوریم.
دیدیم که ترکیه همین بازی را با ابرقدرت روسیه کرد و زمانی که نیاز داشت شمال سوریه را اشغال کند، به عنوان کشوری که تغییر رفتار داده و به روسیه به مثابه متحد جدید می نگرد، با چراغ سبز روسیه، شمال سوریه را اشغال کرد. حالا نه تنها آنجا را ترک نمی کند، ملاحظه کردیم که چگونه روسیه را به بازی گرفت و به ناتو فروخت که اخیراً صدای مقامات روسیه را نیز در آورد که گفتند ترک ها هم تعهدات و توافقات پیشین مقامات دو کشور را نقض کرده اند و هم رفتار کشوری متخاصم را بازی می کنند.
فراموش نکنیم، زمانی که نه فقط تمامی کشورهای منطقه، بلکه حتی دول غربی، دست های خود را به نشانه تسلیم در مقابل اسلام گرایان در خاورمیانه بالا برده بودند و می رفت که اخوانی ها با حمایت ها و هدایت های همین مقامات ترکیه، کل خاورمیانه را به دامان قرون وسطای اسلامی فرو برند و نقشه ای که نیم قرن برایش سازماندهی و برنامه ریزی کرده بودند، تنها یک گام تا پیروزی نهایی فاصله داشت، ما با همراهی تنها 2 و 3 کشور عربی مقابلشان ایستادیم و از مصر شروع کردیم و تک تک سنگرهای جهالت و جنایت و جنون شان را فرو ریختیم و چنان اسلام گرایان را در همه جای خاورمیانه شکست دادیم و جهنمی را که به نام اسلام برای خاورمیانه مدنظر داشتند، به کابوسی برای خودشان بدل کردیم؛ آن گونه که انگار هرگز نبوده اند…
مصر و اسرائیل در ارتباط با روابط با ترکیه بسیار حساب شده رفتار کردند و گول کارهای نمایشی آنان را نخوردند. حمایت سرویس های امنیتی ترکیه از اسلامگرایان افراطی همچنان ادامه دارد و در اروپا ابعاد جدیدی یافته است که اروپایی ها خبر ندارند. من از مقامات عربستان انتظار داشتم که “بسیار حساب شده تر نسبت به روابط با ترکیه” رفتار کنند و بدون تغییر رفتار عملی ترکیه در منطقه، گول چند هدیه صوری شان را نخورند و ترک ها آن را به حساب زرنگی خودشان بگذارند که ما را خام کرده اند. کشورهای مصر، امارات و عربستان طلیعه داران مبارزه بی امان ما با پروژه بربریت اسلام گرایان منطقه بودند و باید “به همان رفتارهای شان تداوم بخشند” و بدانند که کشورهای حامی اسلامگرایان به هیچ وجه تغییر سیاست نداده اند و اگر ما کوتاه بیاییم، به فاصله یک دهه دیگر تقویت شده و دوباره قد علم می کنند تا قدرت را در همه جای خاورمیانه قبضه کنند. لابی هایی که ترکیه نزد کشورهای عربی دارد، کارشان این است که سمی ترین کارهای شان را برایتان چون شهدی شیرین جلوه دهند؛ همان کاری که در زمان بهار عربی پیرامون اسلامگرایان برای غربی ها کردند و خاطرات بانو هیلاری کلینتون را بخوانید تا ببینید حتی موفق هم شده بودند. این لابی گرها را به همراه مشاوره های غلط شان کنار بگذارید. هر سرمایه گذاری دارید در کشورهای دوست و متحد خود صورت دهید؛ مصر، سودان، اردن، الجزایر، تاجیکستان، فلسطین و …، و نه به کشورهایی که هم قبلاً و هم اینک تیشه به ریشه حکومت های سکولار منطقه می زدند و تغییر سیاست هم نداده اند و قرار نیست با چند شوی متفاوت، ارزیابی های ما نسبت بدان ها تغییری کند.
