در زبان و ادبیات شیوا و بسیار غنی میهن ما، غیر از دیوان اشعار شاعران خوش قریحه کشورمان، و نیز کتاب ها و دیباچه های پر محتوای نویسندگان نامدار ایرانی، تمثیل های فراوانی هم وجود دارند؛ که در قاموس شان آموزه های بسیاری از نوع صحیح ارتباطات اجتماعی میان آحاد جامعه را مطرح می کنند !
عنوان این نوشتار نیز که یکی از همان « ضرب المثل های » پر محتوای ادبیات ایرانزمین را در بر دارد. دارای دو اشاره متفاوت برای نوع بشر است !
یکی از مفاهیم آن که جنبه رعایت نمودن ادب و احترام جوان ترها به سالمندان می باشد. به ما می گوید: وقتی به درون یک میهمانی یا گردهمآئی دوستانه، و یا حتی جلسه ای رسمی و اداری وارد می شوید. یکسره به سمت بالای آن سالن نروید؛ و بر جایگاهی که برای شرکت کنندگان عالیرتبه و افراد مسن آن جلسه در نظر گرفته شده است ننشینید !
این امر فقط برآمده از تشریفات رسمی میان ما ایرانیان نیست؛ بلکه روشی محترمانه در مبانی فرهنگی ما می باشد. تا نسبت به بزرگ ترها و سالمندان با هر مقام و تشخصی که دارند بی احترامی نشود !
مفهوم دیگر آن هم برای کسانی است؛ که وقتی به یک پایگاه مهم درون جامعه خویش وارد می شوند؛ دچار « خود بزرگ بینی » غیر متعارف نگردند. و از باب آنکه مقام شان بالا است و دارای رتبه ای مهم تر از بقیه شرکت کنندگان در یک اجلاس رسمی می باشند. بر خویشتن خودشان مغرور نگردند؛ و عدم اسائه ادب و ادای احترام نسبت به دیگران، به خصوص مسن ترها را رعایت کنند !
اما چنانچه هر دو مفهوم بالا رعایت نشود؟ کسی را که بدون توجه به بند نخست این قائده، آن را رعایت نکرده باشد. به او یادآوری می کنند؛ که برخیزد و آنجا را برای افراد مسن تر یا متشخص تر خالی نماید؛ و به بخش عقب تر برود و در آنجا بنشیند !
با کمی دقت می توانیم این روش را، در مورد سیاستمداران و شخصیت های رده بالای یک سرزمین نیز اتلاق بکنیم؛ که « پای شان را از گلیم خود جلوتر نگذارند » ؛ و در حد بضاعت وظائفی که دارند عمل بکنند !
دیروز پنج شنبه یکم آ‌ذر ۱۴۰۳ خورشیدی، برابر با بیست و یکم نوامبر ۲۰۲۴ میلادی، دیوان کیفری بین المللی لاهه در کشور هلند، حکم جلب بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل و یوآو گالانت وزیر دفاع پیشین این کشور را صادر نمود. اما این دو شخصیت بالای دولت اسرائیل به این تصمیم قضات و مسؤلان این دادگاه واکنش تندی نشان دادند؛ و ادله ی دادستان این دادگاه را غیر عادلانه بر شمردند !
دیوان کیفری بین المللی گفته است: مبانی کافی وجود دارد؛ که بتوان برای این دو مقام اسرائیلی، در ارتباط با جنایات جنگی مسؤلیت مجرمانه در نظر گرفت. دولت اسرائیل این اتهامات را رد کرده است !
وزیر خارجه اسرائیل در واکنش به تصمیم « کریم خان » دادستان دیوان کیفری بین الملی گفته : دیوان کیفری بین المللی تمامی مشروعیت خود را با این تصمیمات و موضع گیری های پوچ از دست داده است !
یائیر لاپید رهبر اپوزیسیون نیز با اشاره به صدور حکم جلب نتانیاهو و گالانت چنین گفته: « این اقدام به منزله پاداش برای تروریسم است. اسرائیل از حیات خود در برابر نهادهای تروریستی دفاع می کند. » !
کریم خان دادستان این نهاد بین المللی، یک شهروند هلندی که اصالت مراکشی دارد می باشد. در میان خارجی تبارهای ساکن در این کشور اروپائی، « ترکیه ای ها و مراکشی ها » دو ملیتی هستند؛ که زنان شان با پوشش « حجاب کامل » در معابر عمومی حضور می یابند. بدیهی است که « کریم خان » با بینش اسلامی خود نسبت به قوم یهود، از مخالفان صد در صدی دولتمردان اسرائیلی باشد؛ و جهت پشتیبانی از گروه تروریستی « حماس » به حمایت از آنها بکوشد !
اینجاست که باید اذعان نمود؛ که معتقدان به « اسلام ناب محمدی » ، فقط منافع خودشان را در نظر می گیرند؛ و اگر لازم باشد؟ حق و حقیقت و عدالت را زیر پا می گذارند. تا به منویات خودشان جامه عمل بپوشانند !
کدامیک از طرفین جنگ میان شاخه نظامی حزب الله ( حماس ) ، یا دولتمردان اسرائیل آتش این جنگ را افروختند ؟ سران کدام حکومت خودکامه ای، که تار و پودش با مخالفت با قوم یهود انسجام یافته ( جمهوری آخوندی در ایران ) جهت تضعیف کشور اسرائیل، بخش بزرگی از دارائی ملت زیر سلطه خودش ( ایرانیان دچار استیلای حاکمیت ددمنش آخوندی ) را، به تروریست ها می دهد؟ تا آنها را به نیابت از طرف خودش، به این سو و آن سوی منطقه خاور میانه اعزام نماید. که جهت ایجاد پایگاه « امپراطوری اسلامی » خودش، یک منطقه بسیار بزرگ از این کره خاکی را، در شراره های جنگی خانمانسوز به آتش حقارت خویش بکشد !
دشمنی سران رژیم آخوندی در ایران با یهودی ها، فقط به زمان ظهور آئین اسلام، و عدم پذیرش این دین توسط پیروان موسی که ساکن در شبه جزیره عربستان بودند مربوط نمی شود !
آخوندهای حاکم بر میهن ما، بیش از هر مورد دیگری از حق شناسی یهودی ها از « کوروش کبیر » و ملت ایران در عذاب هستد. چون هنگامی که در ۲۵۸۳ سال پیش، تعداد زیادی از پیروان موسی در بابل در اسارت « بطلمیوس » حاکم آن دیار بودند . شاهنشاه عدالت گستر ایرانزمین ( کوروش هخامنشی ) پس از فتح بابل، یهودی های در اسارت آن دیکتاتور دیو صفت را آزاد نمود و به زادگاه شان فرستاد !
از اینرو، یهودیان سراسر جهان ایرانی ها را دوست خودشان می دانند؛ و از ظلمی که در این چند دهه از طرف سران رژیم آخوندی به آنها می شود اظهار تاسف می کنند !
سران جنایتکار حاکمیت اشغالگر اسلامی چه بخواهند و چه نه ؟ دو ملت ایران و اسرائیل سابقه دوستی چند هزار ساله با همدیگر دارند؛ و به خاطر دشمنی تازی تباران با این دو ملت دارای پیشینه دوستی، اتحاد خودشان را حفظ خواهند کرد !
بنابراین، بهتر است که آخوندها، با دراز کردن پای خود از گلیم خودپسندی و بی عدالتی شان، به همان جائی که پیش تر بودند برگردند؛ و به اندازه دهان شان حرف بزنند !
