اینجا پیاده روی خیابانی در شهری به نام فرض کنید « ناکجا آباد » ایران است. بر سطح لبه ی این پیاده رو، که در کنارش جوی آب جریان دارد؛ که آبی لجن آلود که مملو از انواع آشغال می باشد در آن روان است. بر روی سطح همین پیاده رو کمی آنسوتر، سطل زباله بزرگی قرار دارد؛ تا رهگذران آنجا، دور انداختنی های خودشان را درون آن بی اندازند!
همه روزه گهگاه زنان و مردانی در کنار این سطل های زباله دیده می شوند؛ که تا کمرشان به درون آن زباله دانی خم شده اند. تا بلکه « ته مانده » یک تکه ساندویچ که رهگذری درون آن انداخته را در بیاورند و بخورند!
اما کمی آن طرف تر، بر روی سطح خیابان مشرف به همین پیاده رو، تعداد زیادی از پسرها و مردان پیر و جوان دیده می شوند. که در حال برگزاری مراسم ماه محرم و عزاداری برای شهدای کربلا هستند. با اندوه بسیار، در حالی که با دست بر سر و سینه خودشان می زنند. با حزن فراوان ، اشعاری را که « نوحه خوان » دسته شان می خواند را تکرار می کنند و به راه شان ادامه می دهند!
کدام راه؟ راهی که چند ساعت بعد، ایشان را به مکانی می رساند؛ که اگر از « پلو و خورش نذری » هم خبری نباشد؟ حداقل ساندیسی به دست شان می دهند که بنوشند و برای بانی آن تکیه عزاداری دعای خیر بکنند!
مگر این سوگواران سینه و زنجیر زن، پیروان پدر همان شهیدانی نیستند؟ که به خاطر کشته شدن خودش و اولاد و نوه های او در هزار و چهار صد سال پیش به دست یزیدیان شهید گشته اند؟!
یکی از عادات بی وقفه جهان فانی این است؛ که ماجراهای خوب و بد ساکنان خودش را در فواصل متعدد تکرار کند. تا شاید بی خبران از حقایق روزگار بالاخره دریابند؛ که ثمره آنچه که مردم دنیا انجام می دهند. چه خوب و چه بد نصیب خودشان می گردد؛ و هیچکس نمی تواند از نتیجه جفائی که بر دیگران روا داشته « قسر » در برود!
آقای مؤمن ، خانم مؤمنه ، اگر هزینه تهیه ناهار و شام حضرتی برای کسانی را، که درون تکیه شما برای امام تان عزاداری می کنند. را به دست همان مردان و زنان نیازمندی برسانید؛ که برای سیر کردن شکم خود و بچه های گرسنه شان، تا به کمر درون سطل های زباله خم شده و دنبال ته مانده خوراک دیگران می گردند بدهید؟ مطمئن باشید هم شهدای کربلا را خوشحال می کنید؛ و هم خدای خودتان را از کردار نوعدوستانه خویش راضی و خشنود می نمائید!
آیا همان امام اول تان، همه شب برای فقیران و گرسنگان شهرش خوراک نمی برد؟ اگر به پیروی نمودن از امام اول شیعیان افتخار می کنید؟ دست کم ، بخشی از اعمال و رفتار او را هم تکرار کنید!
اگر واقعا می خواهید که شیعه ی علی و از پیروان راستین او باشید؟!